Wètte van Maxwell

Van testwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Sjabloon:Dialek De wètte van Maxwell zeen 4 natuurkóndege wètte die alle versjiensele die get te make hebbe met elektromagnetisme verklaore. De wetje zeen al vreeger afgeleidj doer minse als Faraday of Ampère ma 't is James Clerk Maxwell, 'nen Engelse natuurkóndige dae in 1861 met behölp van vectoranalyse de sjoeën unifactie óntdekde.

De 4 wètte

De veer wètje luie as volgtj:

1) Vier 'n elektrisch veldj geldt de wètj van Gauss en de wètj van Faraday:

ΦE=EdA=qε0

Hie is PhiE d'n elektrisje flux, E 't elektrisj veldj, det is een vectorveldj besjrieëve doeër 'n vectorfunctie, A de oppervlakte, q de totale lading binne 't Gauss-oppervlak en ε0 d'n elektrisje permittiviteit van 't vacüum. 't Bulke in 't integraoltieëke zegt det 't iever 'n gesloeten oppervlak is.

Eds=dΦBdt

Hie is s de afstand en PhiB de magnetisje flux. d/dt wil zegge dat het afgelied nao de tied is.

2) Vier en magnetisj veldsj geldt de wet van Gauss vier magnetisje velden en de wet van Ampère - Maxwell

ΦB=BdA=0

Hie is B het magnetisj veldj, det is net wie het elektrisj veldj 'n vectorfunctie.

Bds=μ0I+μ0ε0dΦEdt

Det ziet er meujlik oet ma dat vilt good met. mu_0 is hie de magnetisje permeabiliteit van 't vacuum en Phi_E is de eletrisje flux wie in de wet van Gauss vier elektrisje veldje.

Andjere notaties

De veer wetje hebben ouch andere vorme, dit hie is den integrale vörm, er zeen ouch nog speciool vergelijkinge vier het vacüum of relativistisje besjrievingen.